วัดความรู้สึกของคนดูหนังด้วย Biometric

บทความจากนิตยสาร CAT MAGAZINE ฉบับที่ 44 ประจำเดือนเมษายน-มิถุนายน นำเสนอเรื่องราวของการนำเทคโนโลยีไบโอเมตริกซ์มาประยุกต์ใช้ในวงการบันเทิงไว้อย่างน่าสนใจ โดยนอกเหนือจากสีสันบนเวทีออสการ์ ภาพยนตร์เรื่อง The Revenant ก็เติมสีสันให้วงการเทคโนโลยีการตลาดด้วยเช่นกัน บริษัทผู้สร้างอย่างทเวนตี้เซ็นจูรี่ฟ็อกซ์ ได้จับมือกับบริษัทไลท์เวฟ บริษัท ผู้บุกเบิกเทคโนโลยีด้านการวิเคราะห์ทางชีวภาพ ทำการเก็บข้อมูลเชิงลึกของการตอบสนองทางอารมณ์ในการชมภาพยนตร์ The Revenant โดยใช้ข้อมูลการตรวจทางชีวภาพแบบเรียลไทม์จากผู้เข้าชมภาพยนตร์รอบก่อนเปิดฉายจริง

ความคิดริเริ่มเกิดขึ้นจากทีมงานฝ่ายการตลาดดิจิทัลของทเวนตี้ เซ็นจูรี่ฟ็อกซ์ต้องการข้อมูลเพื่อตีความการตอบสนองทางอารมณ์ และปฏิกิริยาทางร่างกายของผู้ชม ในฉากแอ็กชั่น ดราม่า และผจญภัยในภาพยนตร์เรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นอัตราการเต้นของหัวใจ การวัดเหงื่อที่ปลายนิ้ว และการเคลื่อนไหวของร่างกาย ตลอดการนั่งชมภาพยนตร์

นวัตกรรมการเก็บข้อมูลเชิงลึก

หากเป็นสมัยก่อนการวัดและทำความเข้าใจเกี่ยวกับการตอบสนองทางอารมณ์กับภาพยนตร์อยู่ในรูปแบบของข้อมูลที่ได้จากการสำรวจหรือตอบแบบสอบถามหลังจากการชมภาพยนตร์ การที่คนต้องนั่งชมภาพยนตร์สองชั่วโมง จากนั้นก็จะถูกถามว่าพวกเขา ชอบหนังไหม หรือไม่ก็ให้กรอกแบบสอบถาม ซึ่งมันเป็นเรื่องยากที่ผู้ชมจะจำสิ่งที่เกิดขึ้นในนาทีที่ 13 ของภาพยนตร์ได้ แต่วิธีการวัดแบบใหม่ทำให้ปัญหาเหล่านี้หมดไป และช่วยให้ผู้ผลิตภาพยนตร์ได้ชุดข้อมูลที่สมบูรณ์สำหรับนำไปใช้ในการทำงานได้ดีขึ้น

ในการเก็บรวบรวมข้อมูล จะให้อาสาสมัครแต่ละคนสวมใส่อุปกรณ์ติดตามการออกกำลังกายในระดับที่ใช้ในทางการแพทย์ไว้บนข้อมือเพื่อวัดอัตราการเต้นของหัวใจ ชีพจร อุณหภูมิผิว การเปลี่ยนแปลงใต้ผิวหนัง และการเคลื่อนไหวของร่างกาย โดยอุปกรณ์จะส่งข้อมูลที่วัดได้ไปที่แพลตฟอร์มซอฟต์แวร์ของไลท์เวฟในแบบเรียลไทม์ จากนั้นไลท์เวฟก็ทำการวิเคราะห์ข้อมูลดังกล่าวโดยใช้เทคนิคด้านประสาทวิทยา เช่น การวัดอัตราการตอบสนอง ความแปรปรวนของอัตราการเต้นของหัวใจ เพื่อหาข้อมูลเชิงลึกด้านอารมณ์ของการรับชมว่ามีความสัมพันธ์กับพล็อตเรื่องสำคัญๆ ในภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างไร

ตัวอย่างเช่น ในฉากที่มีความเครียดสูงของภาพยนตร์เรื่องนี้จะสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงอัตราการเต้นของหัวใจของผู้ชม การเคลื่อนไหวที่ลดลง และการเพิ่ม ขึ้น ของการเปลี่ยนแปลงใต้ผิวหนัง จากข้อมูลดังกล่าวนี้จะทำให้ไลท์เวฟเห็นภาพของปฏิกิริยาการตอบสนองทางร่างกายและอารมณ์ของผู้ชมในช่วงเวลาที่กำหนดไว้ในภาพยนตร์เรื่องนี้ได้

ผลลัพธ์จากผู้ชม

ฉากแรกที่ตรึงผู้ชมได้นานถึงเกือบ 26 นาทีในภาพยนตร์เรื่องนี้คือตอนที่ตัวเอก ฮิวจ์ กลาส พยายามเอาชีวิตรอดจากการเผชิญหน้าหมีกริซลี่จอมโหด จากนั้นก็มีฉากต่างๆ ที่ทำให้ผู้ชมเกิดอาการเดียวกันตามมาอีกมากกว่า 14 ครั้ง ในฉากที่นักแสดงถูกยิง ถูกแทง ถูกลูกธนูเสียบ ถูกฝังทั้งเป็นถูกแขวนคอ การไล่ล่าผ่านภูมิทัศน์อันงดงามของฤดูหนาว และการจมดิ่งสู่แม่น้ำที่เย็นเฉียบเป็นน้ำแข็ง

ข้อมูลจากเซ็นเซอร์ในอุปกรณ์ของไลท์เวฟซึ่งสื่อสารแบบไร้สายกับซอฟต์แวร์ของบริษัทในแบบเรียลไทม์พบว่าภาพยนตร์ความยาว 156 นาทีเรื่องนี้มีช่วงที่ตรึงผู้ชมได้นานกว่า 76 นาที

การประยุกต์ใช้ในด้านอื่นๆ

นอกเหนือจากการชมภาพยนตร์ เทคโนโลยีนี้ยังสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับการแสดงคอนเสิร์ต การแข่งขันกีฬา รายการโทรทัศน์ ฟังดนตรีในสถานบันเทิง เพื่อช่วยให้ดีเจคลับวัดปฏิกิริยาของผู้เข้ามาฟังดนตรี การใช้ข้อมูลนี้ช่วยให้ศิลปิน ผู้จัดการ หรือแม้แต่เหล่าสปอนเซอร์ สามารถรับรู้ปฏิกิริยาของผู้ชมได้ดียิ่งขึ้น เช่น การทดสอบว่านักแสดงตลกที่มีชื่อเสียงบางคน จริงๆ แล้วตลกแค่ไหน (หรือไม่ตลก) หรือภาพยนตร์บางเรื่องที่ผู้สร้างมั่นใจว่าได้ใส่ฉากที่ตื่นเต้น ตราตรึงใจผู้ชมเอาไว้มากมายเพื่อหวังให้เป็นหนังทำเงิน จริงๆ แล้วจะถูกใจผู้ชมอย่างที่ตั้งใจไว้หรือไม่ ซึ่งข้อมูลที่ได้จะช่วยให้พวกเขาสามารถหาทางปรับปรุงแก้ไขภาพยนตร์ของพวกเขาให้ดีขึ้นก่อนที่จะปล่อยออกฉายจริงในโรงภาพยนตร์

ที่มา : นิตยสาร CAT MAGAZINE ฉบับที่ 44 ประจำเดือนเมษายน-มิถุนายน